پیشرفت از مرحله ۱ به مرحله ۲ می تواند ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. و هیچ راهی برای پیش بینی پیشرفت فردی وجود ندارد.
همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند. این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.
بسیاری مشکوک به بودن در معرض سموم و آفت کش ها هستند و مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ ماده واحدی را نمی توان به طور قابل اعتمادی به پارکینسون مرتبط کرد.
برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بیماری پارکینسون هستند. عوامل خطرساز این بیماری عبارتند از:
همانطور که اشاره نمودیم علائم پارکینسون در ابتدا در یک سمت از بدن ، ظاهر می گردد ؛ حال آن که این علائم ، به مرور زمان به سمت دیگر بدن انتقال یافته و منجر به کندی حرکات بدن بیمار و ایجاد ضعف و سستی در حفظ تعادل وی می شوند.
در این زمینه محققان توانسته‌اند چشم‌انداز خوبی را برای از بین بردن این بیماری پیشرونده پیدا کنند. به همین دلیل این امید وجود دارد که در چند سال آینده بتوان یک درمان قطعی کشف کرد.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است و بر نورونهای تولید کننده دوپامین (دوپامینرژیک) در مغز تأثیر می گذارد.
دانستن عوامل خطر شخصی می تواند به شما در تشخیص علائم در مراحل اولیه کمک کند.
قبلیقبلبهترین قرص برای پارکینسون
درمان‌هایی که باعث ترمیم نورونهای آسیب دیده می‌شوند.
پارکینسون با دو دسته‌ی اصلی علائم همراه است: ۱. علائمی که روی توانایی‌های حرکتی فرد تأثیر می‌گذارند و به بُروز مشکلات حرکتی نظیر لرزش و سفت شدن عضلات منجر می‌شوند؛ ۲. علائم غیرحرکتی نظیر درد و از‌دست‌دادن حس بویایی و زوال عقل بیماری پارکینسون کجاست هستند. فرد مبتلا ممکن است به تمام این علائم دچار نشود و نمی‌توان پیش‌بینی کرد این علائم چقدر شدید خواهند بود یا اینکه سرعت وخامت آنها چگونه است.
با این حال ، آنها هنوز هم می توانند به اندازه کافی علائم را مدیریت کنند.
واردآمدن ضربات مکرر به سر (مثلا در اثر تصادف‌های مکرر یا برخی ورزش‌ها)
از بیمار مبتلا به پارکینسون می خواهد دست خود را در حالی که به طور ریلکس نشسته ، شل کند تا به این ترتیب در صورت وجود لرزش در دست بیمار حتی در حین استراحت ، متوجه آن گردد.